روزتون میارک ای فرشته های دوست داشتنی.

           کاش میشد همیشه کودک بود                    زندگی شادی و عروسک بود

          کاش می‌شد باز کوچک می‌شدیم                 لا اقل یک روز کودک می‌شدیم

                                    فرشته کوچولوی من (نیروانا)                                    

جهان، بی خنده های تو معنا نخواهد داشت. اگر تو نباشی، هیچ بهاری ـ حتی اگر لبریز شکوفه باشد ـ دیدن ندارد.

اگر تو نبودی، باران ها همه دلگیر می شدند و هیچوقت عاشقانه زیر باران ها، بی چتر لبخند نمی زدم.

اگر تو نبودی، شمعدانی های لب پنجره، این گونه زیبا گل نمی کردند و عطر سیب، دیگر معنایی نداشت.

اگر تو نبودی، شکوفه های زندگی به بهار نمی رسیدند و خانواده، بی مفهوم ترین واژه ای می شد که در لغت نامه ها می شد پیدا کنم.

        این روزها اگر عاشقانه سپری می شوند، به عشق بودن توست...

          عزیزترینم....دخترکم           

دنیای کودکانه ات، صمیمی ترین دنیایی است که هر لحظه بارها آرزو می کنیم تا کاش می شد یک بار دیگر به این دنیای کودکانه قدم بگذاریم!
کاش دنیا همیشه کودک بماند و کودکانه ترانه های عاشقانه اش را لالایی شب های بی خوابی مان کند!